Met Lost Highway bewijst David Lynch wederom waarom hij een meester is in het vertellen van verhalen die zich onttrekken aan logische structuren.

David Lynch' Lost Highway (1997) is een mysterieuze en spannende film waarin je steeds gaat twijfelen over wat echt is en wat niet. Het verhaal gaat over Fred Madison, een saxofonist die samen met zijn vrouw Renée vreemde videobanden ontvangt. Op die banden staan opnames van hun huis, zonder dat ze weten wie ze heeft gemaakt. Wat begint als een raadsel, verandert al snel in een nachtmerrie waarin dromen, herinneringen en de werkelijkheid door elkaar lopen. Op een gegeven moment verandert Fred op onverklaarbare wijze in een totaal ander persoon, en vanaf dat moment wordt alles nog vreemder. Lynch speelt op een unieke manier met ons begrip van bewustzijn en realiteit.

David Lynch heeft laten weten dat hij inspiratie haalde uit de rechtszaak van O.J. Simpson. Ook was hij gefascineerd door "dissociatieve fugue", een zeldzame psychische stoornis waarbij iemand ineens zijn identiteit vergeet, soms een nieuw leven begint, zonder zich nog iets van het verleden te herinneren. Dit roept de vraag op: hoe stabiel is ons bewustzijn eigenlijk? De film laat zien hoe trauma, driften en schuld ervoor kunnen zorgen dat iemand een alternatieve werkelijkheid creëert. Lynch laat ons nadenken over hoe kwetsbaar en veranderlijk onze identiteit is en hoe objectieve waarheid en subjectieve herinneringen soms niet van elkaar te onderscheiden zijn.