In februari 1876 begon Dvořák aan zijn Stabat Mater, enkele maanden nadat hij zijn eerstgeboren dochter Josefa had verloren. In de zomer van 1877 stierven nog twee van zijn kinderen, maar in plaats van te wanhopen, putte hij kracht uit zijn geloof en voltooide hij het werk, waarmee hij enkele jaren later internationaal doorbrak.

‘Stabat mater dolorosa’ (‘De treurende moeder stond’) is de eerste regel van een Latijns middeleeuws gedicht in strofen van drie regels, waarin het leed van moeder Maria aan de voet van het kruis om haar gekruisigde Zoon wordt beschreven. Het is natuurlijk alleszins begrijpelijk dat een gelovige componist in de rooms-katholieke traditie deze tekst, waarin de pijn van een rouwende ouder om haar kind onder woorden wordt gebracht, aangrijpt om zijn eigen verdriet muzikaal stem te geven. Uit het verdriet kwam echter nieuw leven voort: de eerste uitvoering van Dvořáks diep persoonlijke Stabat Mater buiten Tsjechië legde het fundament voor zijn internationale reputatie.

Bezetting
dirigent: Hartmut Haenchen | sopraan: Lenneke Ruiten | alt: Anna Larsson | tenor: Brenden Gunnell | bas: Anthony Robin Schneider | m.m.v. Noord Nederlands Concertkoor