Verdriet is het ding met veren is de internationaal succesvolle debuutroman uit 2015 van Max Porter. De toneelbewerking werd twee jaar geleden op de Nederlandse planken gebracht en leverde Jacob Derwig een nominatie voor de Louis d’Or op. De pers was unaniem jubelend: “Aangrijpende, gelaagde en energieke voorstelling.” (de Volkskrant ★★★★★)
De Kraai
In het ontroerende en poëtische verhaal blijven een vader en zijn twee zoons achter na de plotselinge dood van hun echtgenote en moeder. Kort na het verlies worden de drie bezocht door een wrede, onvoorspelbare en zorgende Kraai. Hij tilt de vader op en zegt: ‘Ik ga pas weg als je me niet meer nodig hebt’.
Erik Whien en Jacob Derwig
Regisseur Erik Whien brengt met deze enscenering een van zijn favoriete teksten naar het theater. Jacob Derwig bewerkt het rauwe maar ook liefdevolle verhaal tot een indringende voorstelling, waarbij het helingsproces centraal staat. In dit muzikaal theater wordt de fijnzinnige, minimalistische stijl van Erik Whien samengebracht met de gloedvolle en aangrijpende teksten uit het boek.
“Aangrijpende, gelaagde en energieke voorstelling, waarin de rouw tastbaar wordt in al zijn facetten.” – de Volkskrant ★★★★★
“Poëtische denkoefening over chaotische rouw.”
– NRC ★★★★
“Onweerstaanbare schwung in beeldend rouwproces.”
– Trouw ★★★★★
“Het stuk toon de rouw in ontroerende momenten, maar ook met humor en speelse lichtvoetigheid.”
– De Telegraaf ★★★★
“Jacob Derwig indrukwekkend.”
– Nederlands Dagblad ★★★★
Podcast
Er is een podcast gemaakt waarin regisseur Erik Whien in gesprek gaat met journalist Ameline Ansu. Ze verloren allebei relatief jong en in een korte tijd hun ouders. Voor Ameline was dat de aanleiding om een boek over rouwverwerking te schrijven. Erik maakte de voorstelling Verdriet is het ding met veren, een bewerking van een boek met dezelfde titel waarin rouw het belangrijkste thema is. Ze ontmoeten elkaar voor een opvallend luchthartig gesprek over het uitermate persoonlijke proces dat rouwen is. “Mijn broer is andere ouders verloren dan ik.” Klik hier voor de podcast
tekst: Max Porter | vertaling: Saskia van der Lingen | bewerking: Jacob Derwig | regie: Erik Whien | dramaturgie: Casper Vandeputte | spel: Jacob Derwig e.a.| vormgeving: Julian Maiwald | kostuums: Rebekka Wörmann | muziek: Thijs van Vuure