Visuele poëzie creëren die de kwetsbaarheid, maar ook de kracht van het leven in al zijn vormen verkent: Andrea Arnold (American Honey, Fish Tank) beheerst dit als geen ander.

Zo ook in haar vijfde fictiefilm Bird die draait om de twaalfjarige Bailey die opgroeit in een wankele thuisomgeving. Vindt ze de stabiliteit en verbondenheid die ze nodig heeft?

De twaalfjarige Bailey woont samen met haar vader (Barry Keoghan) en oudere broer in een kraakpand in een stadje in Zuidoost-Engeland. Haar pa laat haar weten dat hij komende zaterdag gaat trouwen. De volgende, zomerse dagen zal hij - in tegenstelling tot de meeste bruidegommen - zich vooral bezighouden met z'n zoektocht naar drugs. Intussen maakt Bailey kennis met een aparte figuur die ze in een veld ontmoet, de mysterieuze Bird (Franz Rogowski). Er ontstaat een band tussen beiden en dat helpt Bailey bij de confrontatie met haar jongere broers en zussen die verblijven bij haar moeder, wier vriend synoniem is voor onheil.

Met Bird regisseert de Britse Andrea Arnold haar eerste fictiefilm in acht jaar. De typerende sociaal-realistische stijl- te zien in films als Fish Tank en American Honey - heeft ze niet verloren, integendeel, Arnolds cinema blijft rauw en authentiek - al gooit ze voor het eerst wat magisch-realisme in de mix. Eens intiem dan weer bijtend, is Bird cinema op het scherpst van de snee.