In een stad die het hedendaagse Manitoba vermengt met het Teheran van de jaren 90, kruisen de paden van twee meisjes, een reisleider en een bureaucraat. Matthew Rankin uit zijn liefde voor Winnipeg en de Iraanse cinema in een charmant en origineel eerbetoon.

Twee ondernemende jonge meisjes proberen een vastgevroren bankbiljet te bevrijden, een reisleider leidt een verbijsterde groep rond door een winterse stad en een ambtenaar begint aan een wandeltocht huiswaarts. Het hedendaagse Winnipeg, Canada, ontmoet het Iraanse Teheran uit de jaren negentig in Matthew Rankins absurde en oprechte tweede speelfilm Une langue universelle.

In deze heerlijk vreemde en gemengde stad is de lokale taal Farsi te lezen op de uithangborden van Tim Horton, is de Kleenex Repository een bekend herkenningspunt en is een lang verloren gewaande aktetas op een bankje aangemerkt als UNESCO-Werelderfgoed. De Canadese filmmaker roept herinneringen op aan de artdirection van Wes Anderson en grijpt tegelijkertijd terug op de poëtica van de Iraanse New Wave en zijn liefde voor de auteurs van die Iraanse cinema.

Une langue universelle is de nieuwste toevoeging aan een oeuvre van soms onconventionele maar altijd oprechte eerbetuigingen aan Winnipeg, zoals Rankins komische korte film Municipal Relaxation Module (2022) dat ook was. Het is een voorrecht om een inkijkje te krijgen in de eindeloos creatieve geest van de in Winnipeg geboren Rankin, die zelf meespeelt als een droge, Farsi-sprekende bureaucraat.

Let op: deze film is Engels ondertiteld