In het Mao-tijdperk vormde de Chinese jeugd een ideaalbeeld, maar vandaag de dag vormen jongeren een voortdurend uitgebuite bevolkingsgroep, gedwongen om zich te verplaatsen naar de textielwerkplaatsen van Zhili. Het derde deel van Wang Bings Youth-project toont ons de tijdelijke vreugde van deze arbeiders als ze naar huis gaan.

Wang Bing, een van de belangrijkste verslagleggers van het hedendaagse China, herinnert zich de heroïsche, revolutionaire retoriek van het Mao-tijdperk die de jeugd romantiseerde als het fundament van een nieuwe sociale orde. Wangs epische project Youth gebruikt deze gedachte op ironische wijze: zijn jeugdige onderwerpen vormen een voortdurend uitgebuite en vervangbare bevolkingsgroep, gedwongen om naar de textielwerkplaatsen van Zhili te verhuizen. Het derde en laatste deel, Youth (Homecoming), borduurt voort op wat we heel even zagen in het vorige deel Youth (Hard Times): de terugkeer van de arbeiders naar huis om hun vrienden en familie te zien, of om te trouwen. De levendige lokale rituelen, met muziek, dans, gelach en vuurwerk in overvloed, voegen een onverwachte vrolijke noot toe aan Youth. Maar niet voor lang: al snel is het tijd om terug te keren naar de lawaaiige machines en smoezelige kamers in Zhili.

Op radicale wijze drijft Wang zijn observerende, non-interventionistische documentairestijl tot het uiterste. Hij vermijdt elk commentaar met voice-over, muzikale begeleiding of subtiele redactionele trucjes, en probeert zelf voor langere tijd op te gaan in het alledaagse gedrag van degenen die hij filmt. Toch streeft hij niet naar onzichtbaarheid van zichzelf en zijn crew; de deelnemers verwijzen soms (grappend of kritisch) naar zijn nabije aanwezigheid.

Let op: deze film is Engels ondertiteld