Hoe je MICH zou kunnen omschrijven? Als een mengelmoes van allerlei genres. New wave, postpunk, krautrock, you name it. Ze zijn onnavolgbaar in welke stap ze elke keer weer zullen zetten. Wat hen wél kan omschrijven, is dat ze deprimerende liedjes maken met vrolijke gitaarmelodieën. Natte sneeuw in de lente. Eierschalen op de stoep. Proosten met een leeg glas. Ratten in de kinderboerderij, regen op de picknick, een dood lam in de weide, etcetera, etcetera.

MICH zou je kunnen omschrijven als supergroep, maar zo omschrijft het zichzelf liever niet. De groep bestaat uit Piet Parra, Sofie Winterson, Bastiaan Bosma, Rimer London, Mick Johan, Benny Komala, Doortje Hiddema en Barend Brieffies. Ze doen hun best. Een kleurrijk gezelschap in zwartwit. Een band als geen andere. Of misschien wel, maar wat maakt het uit?

Ze zijn alweer toe aan hun vierde album, en die heet CHAIR. Deze plaat is wederom gemaakt in totale afzondering van elkaar. Zonder overleg en zonder uitleg; MICH blijft de minst communicatieve band van Nederland en daarbuiten. Het geluid van de plaat is broeieriger, complexer en gelaagder dan de vorige platen. Aldus de band: “CHAIR verschijnt in het vroege voorjaar, wanneer de kraaien hun eieren leggen. We zijn er trots op en gaan ermee op tour. We hopen u daar te treffen. Neem een stoel, er zal gedanst worden.” Dat belooft veel goeds, wanneer ze het nieuwe materiaal komen presenteren in Simplon.

De avond zal omlijst worden door dj Ad-Dy.