Radio Cyanide // Schizm |

Jaarlijkse spekkedik party

Weinig dingen in het leven zijn zeker, maar sommige dingen zijn dat gelukkig wel, of op zijn minst bijna. Het was weer flink zoeken, het jaar afwachten, de dagen tellen en hopen op witte rook aan het einde van de tunnel, maar zowaar; de kogel is niet blijven steken in de kerk en vol trots kunnen wij daarom, middels dit bericht op het internet, melden dat er ook dit jaar weer oudjaarsdag is! Hoera de poera, mogen we wel zeggen. Het scheelde niet veel of het jaar zat al helemaal stampvol gepland met dingen, maar op de valreep, dat wil zeggen, op de állerlaatste dag van het jaar, plannen we dan toch nog oudjaarsdag. Alsof het zo had moeten zijn. Zoals vorig jaar al kundig uit de doeken werd gedaan hoe tradities worden geboren, hoe ze evolueren en hoe elke traditie die ook maar iets met eten te maken heeft eindigt in een ontzettende teringzooi, zo kunnen we dit jaar verheugd zeggen dat óók Spekkedikken Live weer present zal zijn, al was dat na het even unanieme als belachelijk grote succes van de vorige edites eigenlijk wel een van de zekerheden in het leven waar we het in de opening van dit stuk al over hadden.

Muziek is er! Zeker. En wel van twee bands. Allereerst, maar niet per se als opener van de avond, maar zeker ook niet per se als afsluiter van de avond, het enige dat zeker is is dat ze er zullen zijn (met uitzondering van uitzonderingen waar we nu nog geen rekening mee kunnen houden): RADIO CYANIDE!! Jawel en jazeker. En we horen het jullie denken, en we stippen het daarom maar onmiddellijk aan: Radio, is dat niet die plek waar ze hele dag van die ontzettende kutmuziek draaien? Krijgen we een potje kutmuziek in de kelder met heel hard lachende mensen er tussendoor? NEEN, NEEN, en nogmaals NEEN! Radio Cyanide is absoluut geen ontzettende kutmuziek! '...alsof the Dead Kennedys een nieuw band zijn begonnen met alle lessen uit de hardcore en posthardcore van de afgelopen 30 jaar goed in hun oren geknoopt, en schept nu al veel te hoge verwachtingen aan mijn kant.', zo prees DS-er Ralf vorige keer de band en beter had ik het zelf niet kunnen samenvatten. Nadien volgden nog lyrische reacties op andere optredens op bijvoorbeeld winSUMMERfest, wat niet alleen de muzikale sporen van Radio Cyanide bevestigde, maar ook de status van ons muzikaal orakel en tevens DS-collega Ralf. Dat gezegd hebbende laat ik Hugo nu aan het woord laten om band nummer twee van de avond uit de doeken te doen!

En die doeken kunnen inderdaad uit, want het zal wel warm worden in de kelder, zo op oudjaarsdag. Buiten natte sneeuw en waarschijnlijk een snijdende wind, binnen de geur van een vers naar binnengebrachte spekkedik en een pul bier. Normaal zou ik zeggen, daar wil je niet te veel bacteriën bij, maar voor dit stuk ben ik toch blij dat ze bestaan om hun naam te geven aan Gronings punkplatform bacteria.nl (shoutout!). Ik dacht namelijk wel lekker op de hoogte te zijn van wat er allemaal rondpunkrockt in Groningen en die laatste band van het jaar voltreffend ook wel binnen te koppen, maar niets bleek minder waar. Schizm is dusdanig nieuw dat ik ze vooralsnog niet op mijn radar had, maar onze klasse programmeur Robert had zijn oren wel al de goede kant op gedraaid. En bacteria.nl dus ook. Die laatste wist mij te vertellen dat dit echt niet die Californische hardcore band was waar ik nu alles van weet omdat ik alles over ze heb gelezen op het internet (waaronder dat de band niet meer bestaat, wat me op een spoor had moeten zetten), maar gewoon de enige echte Schizm uut Grunn. En ik ben blij dat het die band is en niet die andere, want alles wat ik lees en hoor maakt me blij: de ritmesectie van containerslopers Burning Dixi in één band met de gitarist van Dislexia? Hell yeah. Moet daar zang bij? Jazeker moet daar zang bij, en die komt van Lars de Vries (vooralsnog bij mij slechts bekend als de vocalist van Schizm, waarover meer te lezen valt in dit stukje). Punk als een perfect gebakken spekkedik: crusty en old school tegelijkertijd, en best geconsumeerd op oudjaarsdag in de kelder! Waarschijnlijk sta ik te verkleumen achter een wafelijzer in een verwoede poging een vegan kniepertje te bakken waar ik mijn tanden niet op breek en mijn fles fladderak niet op stuk kan slaan, maar ik zal vaak genoeg vooroverbuigen om de moshpit door de beslagen kelderramen gade te slaan. Als het was toegestaan om met een gloeiend heet ijzer een pit in te springen, zou ik het doen. Enfin, back to you Ralf! Met welke poëtische woorden laat je de lekkerbekkende lezer achter in je allerlaatste scribentenbijdrage, vol met wijsheid en levenservaring opgedaan in je ongeveer tien jaar als Downstager?

Hugo, wil je mij alsjeblieft niet beschuldigen van het hebben van wijsheid en levenservaring? Dankuwel. Dat weer gezegd hebbende; zoals de lezer reeds zal zijn opgevallen, staat er dus niet alleen muziek op de planning vandaag. En het is ook geen nieuws dat de niet te versmaden lekkernijen door de hierboven al aan het woord gelaten Hugo worden gebakken, met hulp van zijn Downstage-kompanen. En de trouwe bezoeker hoeft óók al geen toelichting over wat er op de menukaart staat vandaag, want die kan gewoon in de archieven van dit evenement op de VERA-site duiken en het hele verhaal achter de spekkedik daarna lekker zelf uitzoeken. Ongeveer het enige wat je dient te onthouden is dat we vandaag elk gat in je gezicht zullen verwennen; laat je oren vullen met muziek, je neus met zwetend spek, afkomstig van je bordje of mede-mosher, en laat onze liefde diep je keel inglijden in de vorm van een spekkedik. Prima manier om wat dan ook af te sluiten, naar wij dachten! – Hugo en Ralf

Radio Cyanide | Instagram

Schizm | Instagram